O sadece YİK üyesi şimdi.

Erdoğan’ın icatlarından Yüksek İstişare Kurulu’nun –Yıldırım Akbulut gibi- üyelerinden biri.

Ne var ki, her sözü hâlâ “haber değeri” taşıyor, tartışılıyor ve hatta “memleket meselesi” haline bile geliyor.

Yine öyle oldu.

“KHK bir faciadır. Çevremde o kadar çok bu felaketi yaşayan insan var ki, ben onlara acıyorum, merhamet ediyorum. Aslında onlardan da özür diliyorum. Evime temizlik yapmaya gelen daire başkanlığından ihraç edilmiş kadını gördükçe, eşi polis ihraç edilmiş başka bir polisi gördükçe ben yerin dibine geçiyorum. Ve ben onlara birkaç kuruş fazla vereyim de bir katkım olsum diyorum. Bir benzinliğe gittiğim zaman, bir Danıştay üyesinin pompa tuttuğunu gördüğüm zaman acı duyuyorum. Bir restorantta bulaşıkçı olarak çalışan genel müdür gördüğümde felaket oluyorum. Bütün bunları yaşıyor Türkiye, kimse savunamaz bunu” deyince Bülent Arınç…

Başta Cumhurbaşkanı Erdoğan olmak üzere AKP’iler ve MHP’liler hop oturdu, hop kalktı.

Hemen ardından Yüksek İstişare Kurulu’nun toplantıya çağrıldığı haberini görünce, “Eyvah” dedim: “Bülent bey yine fırça yiyecek…”

Toplantıda ne yedi, ne yemedi bilmem ama “sözlerini düzeltmek” için yaptığı açıklama, daha önceki “geri adım” vakalarının üzerinden rekor kıran bir atlayışla geçti!

CESARETİN DE SINIRI VAR

Buna rağmen Bülent Arınç’ın, önemli görevler üstlendiği dönemlerde bile “doğru bildiğini” söylediği/söylemeye çalıştığı, kopan fırtınalar karşısında dik durduğu/durmaya çabaladığı anlar olduğunu hatırlamak ve de hakkını teslim etmek gerekiyor.

Zor iştir AKP gibi bir partide konuşmak.

Hele Erdoğan gibi birine karşı çıkmak.

Çok kişi için cesaretin de sınırı var elbet.

Bülent Arınç’ınki de, işte bu kadar!

Arınç: Cumhurbaşkanı’nın yanındayım, ‘KHK bir faciadır’ dememeliydim

BAŞBAKAN OLACAK ADAM…

2013 yılında CNN TÜRK’te yayınlanan “Burada Hayat Var” programında, “Babanız vefat etmeden önce annenize ‘Bu çocuğa dikkat et! Bu çocuk ileride başbakan olacak…’ demiş, doğru mu?” denince, “Evet söylerdi” demişti.

Babasının kehaneti doğru çıkabilirdi.

Bülent Arınç biraz daha cesur olsaydı, Erbakan sonrası partileşme sürecinde Erdoğan’ı ve Gül’ü iki yanına alıp; gerçekten başbakan da olabilirdi.

ARINÇ AYNI ARINÇ

Soner Yalçın’ın bir yazısını hatırlıyorum. Tarihi, 16 Ocak 2014:

“Stefan Zweig, insanın yıldızının nasıl parlayacağını şöyle yazdı:
‘Tek bir evet, tek bir hayır; bir anlık erken davranmaya da bir anlık geç harekete geçme; bu anı, yüzlerce kuşak da geçse asla gerigetiremez ve bu yitirilen an bireylerin ve ulusların yaşamını ve hatta bütün bir insanlığın yazgısını belirler.’
Belki şaşıracaksınız ama son dönemde ne zaman Bülent Arınç ekrana çıkıp hükümet adına açıklama yapsa aklıma Zweig geliyor.
Artık biliyoruz; ekrandaki B.Arınç babacan tavrıyla, yumuşacık ses tonuyla ince ince siyasi dokundurmalarda bulunsa da, söyledikleri pek doğru çıkmıyor.
Sonra geri adım atmak zorun da kalıyor. Haline üzülüyorum.”

Ve netice: Bülent Arınç cephesinde değişen bir şey yok!