Bir önceki yazımda Libya ile yaşanan gelişmeleri yazmış, Türkiye ile BM tarafından kabul edilen Libya Ulusal Mutabakat Hükümeti arasında imzalanan “Deniz Yetki Alanlarının Sınırlandırılmasına İlişkin Mutabakat Muhtırası”nın yeni gelişmeleri tetikleyeceğinden söz etmiştik.

En önemli tepki tabii ki Yunanistan’dan geldi. Ardından Kıbrıs Rum Kesimi ve Mısır da tepkilerini ortaya koydular. Ve bölgenin patronu olarak bilinen Fransa.

Libya’da İhvan’cı mutabakat hükümetine karşı savaşan General Hafter hükümeti bu mutabakatın Libya’nın egemenlik hakkını ihlal ettiğini savundu.

İşte işin en önemli noktası burası.

Doğu Akdeniz’de petrol ve doğalgaz arama çalışmalarını bir başka mecraya sürüklemez bu anlaşma. Çünkü o alanda ABD, Rusya, İsrail gibi bir çok oyuncu var.

Ama bu mutabakat gayri resmi olarak Libya’daki iç savaşa karışan Ankara’ya doğrudan müdahale hakkı veriyor.

Türkiye, Katar ile birlikte Trablus hükümetini uzun süredir destekliyor. Hatta yaralanan Libyalı ve lejyoner askerler İstanbul Şişli’de Cevahir Otel’de bakılıyor.

Otelde kalan Arapça ve İngilizce konuşan sayısız yaralı asker var. Kiminin ayağı yok, kiminin kolu. Hatta bazı odalarda ağır yaralıların kaldığı biliniyor.

Türkiye’nin dış politikası meseleyi çözmek yerine büyütmek ve karmaşıklaştırmak üzerine inşa ediliyor son yıllarda.

Bunun olumsuz sonuçlarını Suriye’de yaşamaya başladık. Bu hafta yapılacak NATO toplantısında da devamını göreceğiz. Toplantı öncesi Fransa Cumhurbaşkanı Macron ile yaşanan çatışma, Yunanistan’ın NATO’da Türkiye’yi şikayet edeceğini açıklaması, Avrupa Birliği ile gerilimin tırmandırılması…

Tüm bunlar NATO toplantısının çok kolay geçmeyeceğini ifade ediyor bize. Trump bu toplantıda Erdoğan’ı ne kadar savunur kestirmek zor.

En önemlisi de Hafter’in yanında duran Putin’in bu mutabakat sonrası ne yapacağı. Türkiye, İhvan’cı Libya hükümetine daha aktif destek olmaya başlarsa karşısında Rusya’yı bulabilir.

Bu kadar bağımlı olduğumuz Rusya ile bozuşmak da hiç işimize gelmez.