Havuz medyası günlerdir bağırıyordu, “Türkiye Libya’da devreye girdi ve ateşkes konusu gündeme geldi” diye.

Aslında biz oraya savaşmaya gitmemişiz, tam tersine barışı tesis etmekmiş görevimiz.

Ama meselenin hiç de öyle olmadığı General Hafter’in Ruya’dan anlaşmayı imzalamadan ayrılmasıyla ortaya çıktı. Hafter Rusya’dan Mısır’a uçtu.

Anlaşmanın imzalanmamasında hem Libya’daki iç koşullar hem de bu konunun dışında kalan ülkeler etkili oldu. General Hafter taraftarları ya da ordunun içindeki farklı gruplar, Trablıus’a sıkışmış Libya Hükümeti’nin yenileceğinden emindiler. Ateşkes ile karşı tarafın güçlenebileceğini düşünüyorlardı.

Hafter’e askeri destek veren Fransa, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri ve Suudi Arabistan’ın bu anlaşmanın dışında tutulması da generalin ateşkesi imzalamamasında etkili olduğu kesin.

Peki Hafter ne istedi Rusya’dan?

Yeni hükümetin Tobruk’un onayını alması.

Ateşkesin Türkiye’nin içinde olmadığı uluslararası gözlemi.

Hafter ordusunun Trablus’a girmesi.

Türkiye ve Suriye’den gelen askerlerin Libya’dan ayrılması.

Anlaşmanın imzalanmaması sonrası Rusya Dışişleri Bakamı Lavrov bir açıklama yaptı: “Rusya bölgede kalıcı barışın sağlanması için çalışmaya devam edecek.”

Her ne kadar Rusya bunu istese de, Libya’daki Türk varlığının anlaşmanın imzalanmamasında önemli bir ayrıntı olarak durduğu kesin. Henüz Türkiye tarafından bir açıklama yapılmadı. Ancak şu aşamada Erdoğan’ın Libya politikasında bir değişiklik olacağını sanmıyorum. Belki devreye Putin girerse şartlar değişebilir.

Bir ateşkes muamması da Suriye İdlip’te yaşanıyor. Aslında bizim için daha önemli olan bu ateşkes. Zira Türkiye yeni bir sığınmacı akımı ile karşılaşabilir her an. Rusya Savunma Bakanlığı daha birkaç saat öne cihatçıların Halep Havaalanı’nı bombaladığını bunun da ateşkesi bozabileceği açıklamasını yaptı. Esad güçleri de ateşkes süresi içinde İdlip’teki sivillerin Suriye’nin güvenli bölgelere gelmek istediklerini anak cihatçıların bunu engellediğini iddia ediyorlar.

Anlaşılan pamuk ipliğine bağlı bu ateşkesin de yürümesi kolay olmayacak.

Biz tabii “Büyük Türkiye dünyaya hakim oluyor” sloganları dinlemeye devam edeceğiz bir süre daha.