Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’ya güvenmek istiyorum.
Hem öyle az buz değil, çok güvenmek istiyorum.
Keşke istemekle olsa.
Olmuyor ama…
Güvenmekte zorlanıyorum.
Zorlanıyorum çünkü 11 Şubat günü yüreklere nispeten su serpen “ulusa müjdesini” hatırlıyorum.
Hani o, Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü’ne bağlı uzmanların virüsün hızlı bir şekilde tespit edilmesi için hazırladıkları “yerli kit” ile ilgili verdiği müjdeyi.
Sayın Bakan’ın, “Korona virüs tespiti için üretilen yerli kit 90-120 dakikalık sürede sonuç veriyor. Geçen hafta bu kit kullanılmaya başlandı” demesini…
Hatta ertesi gün TBMM’de muhabirlerin sorularını yanıtlarken, “tanı kitini yurt dışına da satacaklarını” söylemesini…

* * *

Şimdi ise Koronavirüs Bilim Kurulu Üyesi Prof. Dr. Alpay Azap’ın Hürriyet gazetesine yaptığı açıklamayı okuyorum ki…
Durum azap verici.
83 milyonluk Türkiye’de koronavirüs testi yapılan insan sayısı, “bugüne kadar” sadece 4 bin kişi.
Diğer yandan biliyorum ki, Güney Kore’de “günde” 10 bin test gerçekleştiriliyor.
O zaman herkesin aklına şu soru geliyor:
Yeterli sayıda test yapmazsanız virüs bulaşan insan sayısını gerçekçi biçimde nasıl anlarsınız?

* * *

Yerli tanı kiti müjdesi duyunca doğal olarak şu iki sonuca varıyordu insan.

• Maliyeti düşük, herkese kolaylıkla uygulanabilir.
• İhracat bile yapılacağına göre, üretimi fazla ve yine herkese yeter.

Oysa Bilim Kurulu Üyesi Prof. Dr. Alpay Azap’ın açıklaması, vaziyetin hiç de öyle olmadığını gösteriyor:

• Türkiye’deki üretimin haftalık 2 bin primer hazırlama kapasitesi var.
• Geçen haftaya kadar Türkiye’de hastalık görülmediği için primerleri yurtdışına satıyorduk. Ancak geçen haftadan itibaren vaka görüldüğü için artık göndermiyoruz.

* * *

İzaha muhtaç olmayan azap verici durumun iki kanıtı daha:
Üretimi zaten yetersiz olan yerli kitleri, geçen haftaya kadar gerçekten dışarıya satmışız!
Yani…
Öngörümüz çok zayıfmış.
Salgının dünyayı kasıp kavuracağını hesaplayamamışız.
Bunun ülkemize yansımasına dair planlama yapamamışız.
Yapmayın ne olur.
Daha fazla hata yapmayın.