Ülkeler karantinaya alınıyor, ekonomik faaliyetler duruyor. Herkes virüse kilitlendi. Ama Libya’da süreç çok farklı işliyor.
Ulusal Mutabakat Hükümeti ile Libya Ulusal Ordusu arasındaki savaş durmuyor, tersine şiddetleniyor.
Tabii ki orada da Covid-19 virüsü var ve can almaya devam ediyor. Ancak silahlı mücadelenin aldığı can sayısı çok daha yüksek.
Katar ve Türkiye’nin desteklediği Ulusal Mutabakat Hükümeti üç gün önce çok ciddi bir saldırı başlattı Hafter’in liderliğini yaptığı Fransa , Rusya, BAE ve Mısır’ın desteklediği Libya Ulusal Ordusuna karşı.
İlk aşamada Trablus’ub batısında bulunan Surman ve ardından Sabrata’yı ele geçirerek bölgede hakimiyeti tamamen sağlamış bulunuyorlar.
Ulusal mutabakat hükümetinin bu süreçte hava desteğini Türkiye’den gönderilen SİHA’lar ile sağladığı net. Hükümet sözcüsü SİHA ların general Hafter’in birliklerine ağır kayıplar verdiğini açıkladı. Hükümet güçleri bu sabah saatlerinde Tunus’a kadar olan bölgeyi tamamen ele geçirdiler.

Son zamanlarda Libya hükümetinin askeri başarısı, Başbakan Fayez al Sarraj’ı da etkilemiş. Hafter destekçilerini çeşitli uyruklardan ve gruplardan oluşan “ihanet orduları” olarak nitelendiren Sarraj, “Topraklarımızda ölmeye gönderdiğiniz evlatlarınızı, kimlik belgeleri eşliğinde tabutlarla size geri göndereceğiz” dedi.

Suriye’de bulunan pek çok cihatçının Türkiye üzerinden Libya’ya ulaştıkları aylarca yazıldı. Şimdi benzer adımı Ruslar atıyor. Ruslar Hafter saflarında savaştırmak için Suriye’de Esad kontrolündeki bölgelerden 400 genci Libya’ya transfer etmeye başladılar.
Anlaşılan Suriyeliler bu kez Libya’da karşı karşıya gelecekler.

Libya’daki bu gelişmelere Türkiye-Rusya ilişkileri açısından da bakmamız gerekiyor. Putin’in Libya’daki gelişmelerden, özellikle Türkiye’nin müdahalesinden rahatsız olduğu biliniyor. Şimdi bu rahatsızlığın üzerine Ulusal Mutabakat Hükümeti’nin askeri başarıları da eklendi. Putin’in bu işi bu şekilde bırakacağını pek sanmıyorum. Dönüp Suriye’ye baktığımızda Rusya ve Türkiye arasındaki anlaşma uygulanıyor görünse de Esad güçlerinin son günlerde İdlib’i bombalamaya başladığını unutmamamız gerekiyor. Bu anlaşmaya muhalif olan cihatçıların da Rusya-Türkiye ortak devriye sistemine müdahale ettiklerinin de altını çizmemiz gerekiyor.

Birbirlerine çok yakın olan Putin ile Erdoğan’ın 1 Nisan’da gerçekleşen virüs konusundaki telefon görüşmesi dışında ilişkileri de eskisi gibi değil sanki. Bunda Trump’ın Türkiye konusunda söyledikleri, Amerikan Merkez Bankası FED’in Türkiye yeni swap anlaşması yapma olasılığı Putin’in Ankara ile mesafe yaratmasına neden olmuş olabilir.