İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, koronavirüs salgınının ikinci ayında virüsten yaşamını yitiren işçilerin sayısını belirledi. Virüs nedeniyle meydana gelen ölümleri iş cinayeti olarak niteleyen İSİG Meclisi, “İşyerleri salgının can pazarına dönüştürüldü” başlıklı bir rapor yayımladı.

A3 Haber Merkezi | İSİG Meclisi, Türkiye’de koronavirüs salgınının ikinci ayında virüsten kaynaklanan işçi ölümlerini raporlaştırdı. Rapora göre, 11 Mart-10 Mayıs arasında en az 128 işçi koronavirüs nedeniyle yaşamını yitirdi.

Raporun satır başları şöyle:

• Salgının bir sınıf sorunu olduğu, koronavirüsün ikinci ayında izlenen politikalar ve gelişmeler ile ortaya çıktı. Hasta ve ölüm oranlarının en fazla üretim merkezlerinin bulunduğu işçi yoğun kentlerde görülmesi, salgının bir işçi sınıfı hastalığı/sınıf sorunu oluşunu daha da pekiştirdi. Salgının ikinci ayında sermayeyi koruyan ve işçi sınıfını sürü bağışıklığına iten politikalar, virüsün işyerlerinde ve işçilerin yaşam alanlarında hızla yayılmasına sebep oldu.
• Salgının ilk iki ayı olan 11 Mart-10 Mayıs tarihleri arasında en az 128 işçi Covid-19 sebepli iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
• Hayatını kaybeden emekçilerin 9’u kadın 119’u erkek.
• Hayatını kaybeden emekçilerin yaş ortalaması 50.
• Hayatını kaybedenlerin 98’i ücretli (işçi ve memur), 30’u ise kendi nam ve hesabına çalışan.
• Covid-19 nedenli iş cinayetlerinin en fazla gerçekleştiği işkolları ticaret-büro işkolu ile sağlık işkoludur. Hayatını kaybeden işçilerin işkollarına göre dağılımı ise şu şekilde: Ticaret-büro işkolunda 37, sağlık işkolunda 31, belediye-genel işler işkolunda 11, turizm-konaklama işkolunda 8, tekstil işkolunda 7, taşımacılık işkolunda 5, savunma-güvenlik işkolunda 5, bankacılık işkolunda 4, metal işkolunda 4 ve diğer işkollarında 14 işçi yaşamını yitirdi.
• Kaybettiğimiz işçilerin en az 18’i (yüzde 15) sendikalı idi.
• Salgının ilk iki ayında Covid-19 sebebiyle hayatını kaybeden işçilerin 78’i (yüzde 60) İstanbul, 9’u Kocaeli, 7’si İzmir, 5’i Bursa, 3’ü Ankara, 3’ü Gaziantep ve 23’ü de diğer illerde çalışmaktaydı.
• Mart ayının sonuna doğru işyerlerinde seyrek görülen Covid-19 tanısı pozitif olan vakalar salgının ikinci ayında yaygınlaştı. Patronların pek çoğu pozitif vakalar olmasına rağmen üretimin sürdürülmesi, üretimin aksamaması ve müşteri kaybetmemek amacıyla pozitif vakaları işçilerden ve toplumdan gizlemeyi tercih etti. Büyük işyerlerinde izne gönderilen ya da rapor alan işçiler hakkında diğer işçilere hiçbir açıklama dahi yapılmadığı gibi, hiçbir önlem alınmadan diğer işçiler çalıştırılmaya devam ettirildi. Salgının işyerlerindeki etkisi ancak işyerinde yayılmasının ardından yapılan filyasyon araştırması ve kısmen karantina uygulamaları ile ortaya çıktı. Ancak bunların da yetersiz olduğu görüldü. İşyerlerinde gizlenen hastalık mahallelere ve işçi ailelerinin diğer fertlerine bulaşarak üstü kapatılamaz bir hal aldı.
• Sendikaların ve odaların rapor ve tespitleri ile basına yansıyan ve işyerlerinden ulaşan bilgilere göre, salgının ikinci ayı olan 11 Nisan-10 Mayıs tarihleri arasında en az 204 işyerinde 13 bin 43 işçide Covid-19 hastalığı tespit edildi. Basına ya da sendikaların raporuna yansımayan, işyerlerinden bilgi alamadığımız özellikle sendikasız, güvencesiz ya da kayıt dışı çalışan işçileri göz önüne aldığımızda; işyerlerinde salgının yaygınlığının gerçek boyutları ortaya çıkacaktır.

Raporun tamamına BURADAN ulaşabilirsiniz.