Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim

Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici-hep, hep acele işi!
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezberledim gurbeti

Sevinçten uçardım hasta oldum mu
40’ı geçerse ateş, çağrırlar İstanbul’a
Bir helalleşmek ister elbet, diğ’mi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim…

Örgün öğretimde 18 milyon…

Sözün başında bu dizeleri neden aktardığımı, yazının sonunda anlayacaksınız.

Fakat önce bir dizi fotoğraf çekmeliyim.

Milli Eğitim Bakanlığı’nın verileri örgün eğitimde, 18 milyon 108 bin 860 öğrenci bulunduğunu gösteriyor Türkiye’nin okullarında.

Bunun 1 milyon 564 bin 813’ü okul öncesi eğitim kurumlarında, 5 milyon 267 bini 378’i ilkokullarda, 5 milyon 627 bin 075’i ortaokullarda, 5 milyon 649 bin 594’ü ortaöğretimde (Genel+Mesleki Ortaöğretim+Din Öğretimi) yer alıyor.

Son rakamın açılımı ise şöyle:

• Genel, 3.250.334
• Mesleki Ortaöğretim, 1.793.391
• Din Öğretimi, 605.869

Yüksek öğretimde kaç öğrenci var?

Diğer yanda üniversiteler… YÖK’ün açıkladığı verilere göre:

Önlisans eğitimi gören, 2.829.430 öğrenci var.

• Lisans, 4.420.699
• Yüksek lisans, 394.174
• Doktora, 96.199

Toplamda 7 milyon 740 bin 502 kişi eğitim görmekte, Türkiye’nin üniversitelerinde.

Ve tüm okullardaki öğrenci sayısı da, 25 milyon 849 bin 362 olarak geliyor önümüze.

Ağla gitar, çal gitar!

Sayılar heybetli.

Ya okullarımızda verilen eğitimin kalitesi?

Ulusal, uluslararası araştırmaların sonuçları malum.

Yani “hiç sormayın” dersem, gayet yerinde bir özetleme yapmış olurum, iki sözcükle!

Hepsi bir yana, manzarayı “uygulamalı” biçimde göstermem de mümkün.

Bir TV kanalında yayınlanan yarışma programı; Ben Bilirim.

Soruyorlar “ben bilirim” iddiasıyla ekrana çıkanlara: “Türk milli eğitiminin mihenk taşlarından, köy enstitülerinin kurucusu, kültür ve siyaset adamıdır…”

Kimdir o?

İbretle izleyin bu hazin manzarayı ve “ya 26 milyona yakın öğrencinin de akıbeti böyle olursa” diye kara kara düşünün ve kahredin kendinizi.

Sorunun yanıtı, sözün başındaki dizelerle çok yakından ilgili.

Çünkü yazan Can Yücel.

“Babam” dediği kişi ise Hasan Ali Yücel.

Cumhuriyet tarihinde adı en çok bilinen ve zaten bilinmesi gereken ama maalesef “bilinemeyen” Milli Eğitim Bakanı yani.

Bilmeyene de, öğretmeyene de yazık.

Çok yazık.