Salgını kontrol altına almak için, önce durumu tespit etmek gerekiyor.
Onun da yolu, test yapmaktan geçiyor.
Türkiye yolun neresinde peki?
Sağlık Bakanı test sayısını her gün açıklıyor.
3 Nisan’daki son rakam, 141 bin 716’di.
Nüfusumuz ise an itibarı ile 84.225.627.
Hemen altımızda 83 milyon 796 bin kişi ile Almanya var.
Önce oraya bakalım öyleyse…
Almanya 918 bin 460 test yapmış 29 Mart tarihli veriye göre.
Bizden 7 misli fazla neredeyse!
Diğer yanda 1 milyar 376 milyon nüfuslu Hindistan’ın düne kadar 69 bin test yapması, kimine biraz moral verse de; buna “züğürt tesellisi” demek, daha doğru olur herhalde!

* * *

Neyse…
Benim kafamı asıl karıştıran mesele “test sayısı” kavramının içeriğinde gizli.
Zira biliniyor ki, bir kişiye bir kez test yapmakla iş bitmiyor.
Hele ilk test pozitif çıkmışsa, ikinci, üçüncü defa ve belki daha çok sayıda test yapılıyor aynı kişiye.
İlk testi negatif çıkanlara da yeni testler yapıldığı oluyor herhalde.
O zaman 3 Nisan’daki 16 bin 160 testten kaç tanesi “ilk kez test yapılan kişiye” uygulandı, kaç tanesi daha önce test olanlar için tekrarlandı?
Sağlık Bakanlığı bu yaşamsal farkın farkında olmalı.
Ama biz değiliz!

* * *

Toplam içindeki payını bilmediğimiz bir durum da, biraz “keyfe göre”, biraz “zaruri olduğundan”, biraz “hatır gönül için” yapılan testlerin sayısı.
Örnekse, devlet kurumları…
Külliye’de kaç kişi halen görevde, kaçına her gün veya birkaç günde bir test yapılıyor?
Bakanlıklar, emniyet güçleri, silahlı kuvvetler, sağlık çalışanları, yerel yönetimler… Buralarda yapılan testler, açıklanan sayılara dahil mi, değil mi?
Bilmiyoruz.

* * *

Ekâbiran takımı da unutmamalı.
Ya kendi güçlü/zengin olanlar, ya makam mevki sahibi güçlü insanlara yakın olanlar vs vs.
“Ya arkadaş, bir test yapalım duruma bakalım, ne me lazım” diyen diyenedir şu aralar.
Aralarından kaçı emeline nail oluyor?
Bilmiyoruz.

* * *

Bilmediğimiz çok şey var.
Beni aslı korkutan da o zaten.
Bilmediğim şeylerin neler olduğunu bilmemek, bilememek!