Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, koronavirüs salgınına ilişkin ülkelerin krizle baş etme ve düze çıkma kapasitelerindeki büyük farkı ortaya çıkaran raporunu yayımladı.

Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP), ülkelerin COVID-19 kriziyle baş etme ve düze çıkma kapasitelerindeki büyük farkları gösteren iki yeni gösterge panosu yayınladı.

Küresel salgın, küresel bir sağlık krizinin ötesine geçmiş durumda. Kalkınmanın ekonomik ve sosyal boyutlarını daha şimdiden eşi benzeri görülmemiş biçimde etkileyen salgın, sistemsel bir insani gelişme krizi halini aldı.

Bireyler ve toplumların bunun gibi şokları daha iyi atlatabilmesi ve sonrasında düze çıkabilmesi için, hem kısa hem de uzun vadede, kırılganlıkları azaltan ve krizle mücadele kapasitesini yükselten politikalar hayati önem taşıyor.

UNDP, 189 ülke için gelişmişlik düzeyi, eşitsizlik, sağlık hizmetleri sistemi kapasitesi, internet bağlantısı dahil olmak üzere farklı göstergeleri belirledi.

Dünyada her toplum krizler karşısında kırılgan olmakla birlikte, her birinin yanıt kapasitesi büyük farklılıklar gösteriyor.

Örneğin, en gelişmiş ülkelerde 10 bin kişi başına ortalama 55 hasta yatağı, 30’u aşkın doktor ve 81 hemşireye sahipken, en az gelişmiş ülkelerde bu rakamlar yedi hasta yatağı, 2.5 doktor ve 6 hemşire düzeyinde seyrediyor.

6,5 milyar insan güvenilir internet bağlantısına sahip değil

Genel izolasyonun geniş çaplı uygulanmasıyla, dijital eşitsizlik her zamankinden daha önemli hale geldi. Dünya nüfusunun yüzde 85.5’ini oluşturan 6,5 milyar insan, bugün dahi güvenilir genişbant internet bağlantısına sahip değil; bu durum onların çalışma ve öğrenime devam yeteneklerini sınırlıyor.

Hazırbulunuşluk kendine has bir durum. Kriz geldiğinde, ülkelerin krizin etkileri karşısında kırılganlığının ne düzeyde olduğunu ifade ediyor. UNDP’nin Kırılganlık Gösterge Panosu No. 2, ülkelerin krizin etkilerinden etkilenebilirlik (kırılganlık) düzeylerini ortaya koyan göstergeleri sunuyor.

Kriz öncesinde zaten yoksul olanlar şimdi özellikle risk altında. Son dönemlerde yoksulluğun azaltılmasında kaydedilen ilerlemeye rağmen, dünyada her dört kişiden biri çok boyutlu yoksulluk içinde yaşıyor veya bu tehlikeye karşı kırılgan durumda; ve dünya nüfusunun yüzde 40’ı aşkın kısmının sosyal koruması yok. (DHA)