Her şey aşağıdaki fotoğrafla başladı aslında.
Yıl 2004.
İlker Başbuğ Genelkurmay ikinci başkanı.
Resmi ziyaret için gittiği İsrail’de hem ağlama duvarını hem de Mescid-i Aksa’yı ziyaret ediyor.
Ancak her nedense belli çevreler tarafından bu resim bazı gazetelere servis ediliyor.
Nedeni, İlker Başbuğ’un 26. Genelkurmay Başkanı olmasını engellemek.
Bu kadarla kalmadı elbette.
Başbuğ’un Genelkurmay Başkanı olmasını engelleyemeseler bile, önce kozmik oda ardından da Balyoz davası ile tutuklanmasına kadar uzunca bir süre sıkıntı yarattılar.
Yaşanan süreci sadece “cemaat komplosu” ile açıklamak en kolay yol.
Hatta gerçeği gizlemek ve gözden kaçırmaktır.

İlker Başbuğ Ocak 2020’de katıldığı televizyon programında, cemaat iktidar ilişkisi ve siyasi bağlantıları konusunda 26 Haziran 2009’da gece yarısı çıkarılan bir yasayı gündeme getirdi.
Başbuğ’un işaret ettiği yasa, 5918 sayılı ceza kanunu ve bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair torba yasa. 
Gece yarısı önerge verenler de TBMM tutanaklarına göre AKP milletvekilleri.

Başbuğ’un bu açıklamalarının ardından AKP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan partisinin grup toplantısında milletvekillerinden Başbuğ hakkında suç duyurusunda bulunmalarını istedi.
Çağrıya uyan ve 2009’da yasa için değişikliği teklifini veren altı AKP’li vekil de suç duyurusunda bulundu. Sonuçta İlker Başbuğ açılan soruşturmada ifade verdi. 
İlker Başbuğ’un televizyondaki sözleri ve ifade vermeye gitmesi arasındaki sürede Türkiye’de önemli değişiklikler yaşandı.
Özellikle Libya ve TSK konusunda yazı yazan gazetecilere soruşturma açılıp tutuklandılar.
Son halkası da Müyesser Yıldız oldu. 

Genelkurmay eski Başkanı İlker Başbuğ’un açıklamaları ile gündeme gelen tartışmaların, 30 Ağustos Yüksek Askeri Şurası öncesi üst düzey askeri makamlarda yer kapma savaşı olarak gösterildi.
Kimileri ise bu tartışmayı TSK içindeki ulusalcılar ile NATO’cular arasındaki güç kapışması olarak değerlendirdi.
Aslında, Erdoğan ile Başbuğ’un benzeri konulardaki karşı karşıya gelişlerindeki ilk konu bu değildi. Başbuğ, askerlik yasası değiştirilirken karşı çıkmış, hatta bunu kendi internet sayfasında milli ordu vurgusuyla 10 Haziran 2019’da yazmıştı.
O kargaşada bu yazı pek dikkat çekmedi.
Başbuğ TSK’nin özelliklerini sayarak, eleştirisini “Türkiye bir ateş çemberinin tam ortasındadır. Türkiye için “Güçlü Ordu”ya sahip olunması “hayati” bir zorunluluktur” sözleriyle dile getirdi.
Böylece 2004’de başlayan kavga, 2020’de yeni cephe açtı.

Başbuğ’un açıklamaları, gazetecilerin soruşturmaya uğrayıp tutuklanmalarının aynı döneme denk getirilmesi ise Erdoğan’ın siyasi kurnazlığının sonucu.
Nedeni ise bu tartışmalarda kavgayı körükleyen Erdoğan’ın siyasi hesabı.
Türkiye ekonomisi zaten kötüydü.
Salgın ekonomiyi adeta çökertti.
Siyasal iktidar, salgını bahane ederek kendi tabanında oluşan kopmaları önleyebilmek için çeşitli önlemler düşünüyordu ki, İlker Başbuğ’un çıkışı adeta can simidi oldu.

Bugüne kadar dindarlık üzerinden tabanını bir arada tutan AKP, Başbuğ’un çıkışından sonra tabanını “askeri vesayet” üzerine kurmaya başladı.
Darbe çığırtkanlıklarının ardında yatan da budur.
Erdoğan ve AKP’nin dört elle sarıldığı yeni mücadele alanı, sadece kendi tabanının bir arada tutulması değil, aynı zamanda muhalefet blogunun da çatlamasını amaçlamaktadır.
Sol ve sosyal demokrat partilerin, Erdoğan’dan kopan yeni sağ siyasi partilerle yakınlaşmasının da önünü kesmeyi amaçlamaktadır.
Böylece Erdoğan karşıtı blok zayıf, koalisyon oluşturamayacak hale gelecektir.
İktidar siyaseti postalla ittifak arasına sokarak 2023’e hazırlık yapmaktadır.
Elbette bu arada yeni sistemin atama bakanları aracılığı ile de TSK’nin iktidarın ordusu haline dönüştürme operasyonu da tamamlanacaktır.
Bu oyunu sadece muhalefet bozabilir.
O da çoğulcu, tam ve katılımcı demokrasiyi savunarak.
Postalla demokrasinin yeni sınavına hoş geldiniz…